Βρεφικές προτιμήσεις: Μουσική vs. Ομιλία [ΕΡΕΥΝΑ]

Πρόσφατη έρευνα δείχνει πως τα βρέφη φαίνεται πως προτιμούν μουσικά ερεθίσματα έναντι της ομιλίας...

Σε πρόσφατη έκδοση του περιοδικού PNAS, οι Marcel Zentner & Tuomas Eerola παρουσιάζουν αποτελέσματα από δύο πειράματα τα οποία πραγματοποίησαν με 120 βρέφη, ηλικίας 5 έως 24 μηνών. Στα βρέφη παρουσιάζονταν ποικίλα μουσικά και ρυθμικά ερεθίσματα, συμπεριλαμβανομένων ισόχρονων χτυπημάτων τυμπάνων, καθώς και δείγματα ομιλίας, τόσο κανονικής -απευθυνόμενης σε ενηλίκους-, όσο και 'Μητρικής ομιλίας' (ομιλία απευθυνόμενη σε βρέφη, πιο αργή, πιο 'καθαρή' και πιο μελωδική). Οι ερευνητές βρήκαν πως τα βρέφη ανταποκρίνονται με ρυθμικές κινήσεις σημαντικά περισσότερο στη μουσική και σε άλλους ρυθμικούς ήχους, απ' ότι στην ομιλία (βλ. γράφημα στη συνέχεια). 
Τα αποτελέσματα αυτά ενισχύουν προγενέστερα ευρήματα σχετικά με τον συντονισμό των βρεφών, από την ημέρα της γέννησής τους, σε μουσικά και ρυθμικά ερεθίσματα (βλ. βιβλιογραφία στο άρθρο, αλλά και Mazokopaki & Kugiumutzakis, 2009) και, με λόγια του Γ. Κουγιουμουτζάκη (2008), 'την ισχύ της μουσικής ως κινητήριας δύναμης στην ανθρώπινη ζωή από τα πρώτα της βήματα' (σελ. 337).

Από την περίληψη του άρθρου:
'Οι άνθρωποι έχουν τη μοναδική ικανότητα να συγχρονίζουν τις κινήσεις τους με εξωτερικά ακουστικά ερεθίσματα, όπως για παράδειγμα να κτυπούν τα πόδια ρυθμικά στο άκουσμα της μουσικής. Η συμπεριφορά αυτή έχει πρόσφατα έλξει το ενδιαφέρον ερευνητών από ποικίλες επιστήμες. Ωστόσο, μέχρι στιγμής γνωρίζουμε πολύ λίγα σχετικά με τις πιο πρώιμες εκδηλώσεις της. Σκοπός  της έρευνας αυτής ήταν να εξετάσει το κατά πόσο τα παιδιά προγλωσσικής ηλικίας εκδηλώνουν παρόμοιες συμπεριφορές στο άκουσμα της μουσικής. Για τον σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκαν δύο πειράματα στα οποία εξετάστηκαν 120 βρέφη (ηλικίας 5-24 μηνών). Τα βρέφη εκτέθηκαν σε ποικίλα αποσπάσματα μουσικών και ρυθμικών ερεθισμάτων, συμπεριλαμβανομένων ισόχρονων χτυπημάτων τυμπάνων. Ως ερεθίσματα ελέγχου χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα ομιλίας γονέων προς βρέφη και προς ενηλίκους. Οι ρυθμικές κινήσεις των βρεφών αξιολογήθηκαν με χρήση πολλαπλών μεθόδων, όπως με μη-αυτόματη κωδικοποίηση αποσπασμάτων των μαγνητοσκοπήσεων από τους ερευνητές και με χρήση τεχνολογίας τρισδιάστατης καταγραφής κινήσεων [3D motion-capture].  Τα αποτελέσματα δείχνουν (α) πως τα βρέφη εκδηλώνουν σημαντικά περισσότερες ρυθμικές κινήσεις στο άκουσμα μουσικής ή άλλων ήχων με σταθερό ρυθμό, απ' ότι στο άκουσμα της ομιλίας, (β) τα βρέφη εκδηλώνουν κάποιου βαθμού ρυθμική ευελιξία (π.χ. πιο γρήγοροι ρυθμοί συσχετίζονται με πιο γρήγορο ρυθμό κινήσεων), και (γ) ο βαθμός ρυθμικού συντονισμού με τη μουσική συσχετίζεται θετικά με εκφράσεις θετικού συναισθήματος. Τα ευρήματα καταδεικνύουν μία προδιάθεση για ρυθμική κίνηση ως απόκριση στο άκουσμα μουσικής και άλλων μετρικά σταθερών ήχων.'

Βιβλιογραφικές Αναφορές:

• Κουγιουμουτζάκης, Γ. (2008). Ψυχολογία Εμβρύων, Νεογνών και Βρεφών: Μία αναπτυξιακή έρευνα. Παιδιατρική, 71, 331-344.
• Mazokopaki, K. & Kugiumutzakis, G. (2009). Infant rhythms: Expressions of musical companionship. In S.  Malloch & C. Trevarthen (Eds.). Communicative Musicality: Exploring the Basis of Human Companionship (pp. 185-208). Oxford: Oxford University Press
• Zentner, Μ. & Eerola, Τ. (2010). Rhythmic engagement with music in infancy. Proceedings of the National Academy of Sciences, 107, 5768-5773. DOI:10.1073/pnas.1000121107