Διάβασα ένα νέο βιβλίο. Ένα όμορφο ταξίδι στα σύνορα του πραγματικού και του φανταστικού. Επιστημονικές ανακαλύψεις, ιδέες και απόψεις συν-πλέκονται με τις ανθρώπινες συγκινήσεις και αδυναμίες σε μία προσπάθεια αναζήτησης της φύσης και της κινητήριας δύναμης της ανθρωπότητας.
Κάποιες στιγμές πικρό, κάποιες στιγμές γλυκό το 'όνειρο' του Γ.Κουγιουμουτζάκη με συγκίνησε και με γέμισε ελπίδα. Διαβάζοντάς το, αισθάνθηκα αρκετές φορές σαν ένα μικρό παιδάκι μπροστά σε ένα κουτί γεμάτο πολύχρωμες καραμέλες! Τις απόλαυσα όλες, μία-μία...
Το μεγάλο αστείο του κόσμου
Γιάννης Κουγιουμουτζάκης, εκδ. Δοκιμάκης, 2010
Στην μεταπυρηνική Γη κυβερνούν οι έσχατοι που έσονται πρώτοι. Οι νέοι πλανητάρχες ιδρύουν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Κλαδιών και Ονείρων. Στον τραυματισμένο πλανήτη λατρεύεται η Μεγάλη Μητέρα Θεά. Τα μυστήρια, όμως, πληθαίνουν.
Ο παππούς Μανόλης, άθελά του, παθαίνει μια ανακάλυψη. Θεοί κρυφακούν τη μουσική του παράτολμου συνθέτη Μέλη. Η κατάρα της φιλοσοφίας στη φυσική πιάνει. Μια θεά θέλει να παντρευτεί το Χρόνο, αλλά ο γαμπρός κρύβεται. Οι διαφορές της Μεγάλης Μητέρας Θεάς με τον παππού οδηγούν σε απίστευτες περιπέτειες τους πάντες. Και τη Θεά. Η ανακάλυψη του παππού οδηγεί στην κατασκευή "σκαφών" που ταξιδεύουν πιο γρήγορα από το φως. Οι φυσικοί αποτρελαίνονται.
Το Μεγάλο Αστείο του Κόσμου ταξιδεύει στους χώρους και στους χρόνους για να βρει τι είναι, επιτέλους, η Μεγάλη Άλλη, η μουσική. Οι διχασμένοι επιστήμονες τσακώνονται και υπονομεύουν το στόχο της επιχείρησης. Μια επανάσταση εξυφαίνεται κρυφά στο σαλεμένο σκάφος. Οι ήρωες είναι απρόβλεπτοι, ονειροπόλοι, επαναστάτες, τρυφεροί, απλοί, αστείοι - ανθρώπινοι. Και περίεργοι - ενώ ψάχνουν τη μουσική, ρίχνουν κλεφτές ματιές στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Ταξιδεύουν και γελούν με την έπαρση της τρέχουσας επιστημονικής βεβαιότητας.
Γέλιο, αντί για κλάμα, στο μεγάλο αστείο του κόσμου, στον άπιαστο Χρόνο και στη λαϊκή αγορά των ονείρων. Για να δράσεις, πρέπει να το 'χεις το όνειρο. Δεν είναι απόδραση το όνειρο. Είναι η απόσταση κι η φόρα για το σάλτο των προκλήσεων του ξύπνιου. Το Μεγάλο Αστείο του Κόσμου δεν είναι καράβι του νόστου, αλλά μια παρωδία. Μια μαζική έξοδος ελευθερίας στις χώρες του πιθανού. Και του απίθανου.
Ο Γιάννης Κουγιουμουτζάκης είναι Καθηγητής Αναπτυξιακής Ψυχολογίας και Επιστημολογίας της Ψυχολογίας στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Με συνεργάτες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μελετά τη διυποκειμενική και την υποκειμενική λειτουργία του ανθρώπινου νου. Επιστημονικές εργασίες του έχουν δημοσιευτεί στην ελληνική, αγγλική, σουηδική και γαλλική γλώσσα.
- Μπορείτε να διαβάσετε λίγες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ
- Διαβάστε την ομιλία του κ. Στέφανου Τραχανά στην επίσημη παρουσίαση του βιβλίου στο Εμπ. Επιμελητήριο Ηρακλείου στις 24-11-2010
- Διαβάστε, επίσης, την κριτική του δημοσιογράφου Νίκου Ψιλάκη (Δεκ. 2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα θέλαμε να μάθουμε τι σκέφτεστε...