Έρευνα των Thompson et al. (2012) προτείνει πως η ερμηνεία των συγκινήσεων που εκφράζονται μέσω της προσωδίας της ομιλίας προκύπτει από την ικανότητα μουσικής επεξεργασίας και στηρίζει την υπόθεση μίας εξελικτικής σχέσης μεταξύ γλώσσας και μουσικής.
Από την περίληψη του άρθρου:
Μια σειρά από εξελικτικές θεωρίες προτείνουν πως η μουσική και η γλώσσα έχουν ως κοινή προέλευση μια συγκινησιακή πρωτογλώσσα και πως η σχέση αυτή παραμένει εμφανής σε επικαλυπτόμενες λειτουργίες και κοινά νευρωνικά κυκλώματα. Βασική πρόβλεψη της υπόθεσης αυτής είναι ότι η ευαισθησία στις συγκινήσεις που εκφράζονται μέσω τις προσωδίας της ομιλίας προέρχεται από την ικανότητα μουσικής επεξεργασίας. Εξετάσαμε την ευαισθησία στις συγκινήσεις της προσωδίας σε ένα δείγμα ατόμων με συγγενή αμουσία, μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή η οποία χαρακτηρίζεται από ελλείμματα στην επεξεργασία ακουστικών και δομικών ιδιοτήτων της μουσικής. Δώδεκα άτομα με συγγενή αμουσία και 12 άτομα ως δείγμα ελέγχου ερμήνευσαν τις συγκινήσεις που εξέφραζαν 96 φράσεις. Οι φράσεις ήταν σημασιολογικά ουδέτερες, αλλά τα προσωδιακά χαρακτηριστικά τους (ο τόνος της φωνής) εξέφραζαν 6 συναισθηματικές καταστάσεις: χαρά, τρυφερότητα, φόβο, θυμό, λύπη και ουδέτερη.