Διάβασα για ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα... Ένα άρθρο [Nagy, 2011] το οποίο στηρίζει την άποψη πως οι εμπειρίες μας, όπως τις βιώνουμε υποκειμενικά και όπως εκφράζονται μέσα από τη συμπεριφορά μας, οργανώνονται σε μονάδες των 3 δευτερολέπτων... ή αλλιώς, πως η αίσθηση του 'τώρα' τείνει να έχει διάρκεια 3 δευτερολέπτων.
Από το ScienceNow:
Πόσο διαρκεί ένας εναγκαλισμός; Η γρήγορη απάντηση είναι περίπου 3 δευτερόλεπτα, σύμφωνα με τη μελέτη της Nagy για τους εναγκαλισμούς των Ολυμπιακών αθλητών μετά από αγώνα.
Η μεγάλη απάντηση είναι πιο βαθιά. Ένας εναγκαλισμός διαρκεί τον ίδιο χρόνο όσο πολλές άλλες ανθρώπινες ενέργειες και νευρολογικές διεργασίες, γεγονός που στηρίζει την υπόθεση πως διανύουμε τη ζωή μας αντιλαμβανόμενοι το παρόν ως μία σειρά από παράθυρα των 3 δευτερολέπτων... Διαπολιτισμικές έρευνες από το 1911 έχουν δείξει πως τείνουμε να λειτουργούμε σε ώσεις των 3 δευτερολέπτων.
Το κούνημα του χεριού για να χαιρετίσουμε, οι μουσικές φράσεις, το βάβισμα και οι χειρονομίες των βρεφών, διαρκούν περίπου 3 δευτερόλεπτα. Πολλές βασικές φυσιολογικές λειτουργίες, όπως η αναπνοή μας σε ηρεμία, καθώς και κάποιες λειτουργίες του νευρικού μας συστήματος, επίσης. Και αρκετά άλλα είδη θηλαστικών και πουλιών ακολουθούν τον ίδιο γενικό κανόνα στα μοτίβα των κινήσεών τους.
Μία μελέτη [Gerstner & Goldberg, 1994] σχετικά με καμηλοπαρδάλεις, οκαπί, κόκκινα ελάφια, ρακούν, πάντα και καγκουρό, για παράδειγμα, βρήκε πως παρότι η διάρκεια των κινήσεων των ζώων, όπως π.χ. της μάσησης, ποικίλει αρκετά, ο μέσος όρος είναι... 3 δευτερόλεπτα.
Οι εναγκαλισμοί φαίνεται πως ταιριάζουν στο μοτίβο αυτό. Το 2008, η Nagy παρακολουθούσε τους Ολυμπιακούς της Beijing στην τηλεόραση και πρόσεξε πως μεταξύ των αθλητών ήταν πολύ συχνοί οι εναγκαλισμοί. Οι περισσότερες από τις προγενέστερες έρευνες σχετικά με τα 3 δευτερόλεπτα είχαν πραγματοποιηθεί σε μεμονωμένα άτομα, και αναρωτήθηκε κατά πόσο το μοτίβο αυτό θα ίσχυε και για μία εμπειρία 'μοιρασμένη' μεταξύ δύο ατόμων, ειδικά μία εμπειρία προσωπική και συγκινησιακά φορτισμένη, όπως ο εναγκαλισμός.
Έτσι, η Nagy, πραγματοποίησε μία μικροανάλυση καρέ-καρέ των βίντεο από τους τελικούς των Ολυμπιακών Αγώνων σε 21 αθλήματα [...]. Ανεξάρτητα από το φύλο ή την εθνική προέλευση των αθλητών, οι αγκαλιές διαρκούσαν περίπου 3 δευτερόλεπτα κατά μέσο όρο. Ωστόσο, η ταυτότητα του συντρόφου φάνηκε πως έπαιζε ρόλο: οι αθλητές αγκάλιαζαν τους προπονητές τους με ελαφρώς μεγαλύτερη διάρκεια απ' ότι τους αθλητές της ομάδας τους, ενώ οι εναγκαλισμοί μεταξύ αντιπάλων είχαν τη μικρότερη διάρκεια.
Τα αποτελέσματα ενισχύουν την αντίληψη, που είναι κοινή μεταξύ κάποιων ψυχολόγων, πως διαστήματα της τάξης των 3 δευτερολέπτων αποτελούν τις βασικές χρονικές μονάδες της ζωής που καθορίζουν την αντίληψη του παρόντος, ... η αίσθηση του 'τώρα' τείνει να διαρκεί 3 δευτερόλεπτα.
[...] Ο Colwyn Trevarthen, από το Πανεπιστήμιο του Edinburgh, συμφωνεί πως το μέτρο των 3 δευτερολέπτων έχει εξαιρετική σημασία ως βασική μονάδα της συνειδητής μας εμπειρίας. Ωστόσο σημειώνει πως το σώμα μας έχει κι άλλους ρυθμούς, συμπεριλαμβανομένων αντανακλαστικών συντομότερων του δευτερολέπτου. Όλοι αυτοί οι ρυθμοί καθορίζουν την φυσική μας αίσθηση του χρόνου, η οποία δεν είναι επουδενί ρυθμισμένη από έναν αυστηρό μετρονόμο. 'Δεν μιλάμε για κάτι ακατέργαστο και αυτόματο. Μιλάμε για κάτι ευέλικτο και πολύ εκφραστικό.' λέει ο Trevarthen. 'Είναι βιολογικό, είναι νοητικό, είναι πνευματικό. Πρόκειται για τον ρυθμό του ανθρώπινου πνεύματος'.Βιβλιογραφικές αναφορές:
Gerstner, G.E., Goldberg, L. J. (1994). Evidence of a time constant associated with movement patterns in six mammalian species. Εthology and Sociobiology 15(4): 181-205.
Nagy, E. (2011). Sharing the moment: The duration of embraces in humans. Journal of Ethology, Doi: 10.1007/s10164-010-0260-y
Άλλα σχετικά δημοσιεύματα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα θέλαμε να μάθουμε τι σκέφτεστε...