Θεραπεία μετά μουσικής [ΑΡΘΡΟ]

Αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία [13/3/2009]

Ένα άρθρο για τη μουσικοθεραπεία.

Βάλσαμο στις ψυχές των παιδιών που βιώνουν συνθήκες που εμποδίζουν την υγιή γνωστική, σωματική και συναισθηματική τους ανάπτυξη, αποτελεί τελικά η μουσική. Οπως λένε οι ειδικοί, η μουσική προσφέρει στα παιδιά την ασφάλεια που χρειάζονται προκειμένου να αναπτυχθούν φυσιολογικά.

"Η δύναμη της μουσικής, στηρίζεται στην ανθρώπινη ανάγκη για επικοινωνία και ψυχική επαφή μέσα από τρόπους μη-λεκτικούς.
Η σχέση μας με την μουσική είναι μία πράξη αποδοχής και κατανόησης της συναισθηματικής μας κατάστασης σε επίπεδο συγκινησιακό, και για τον λόγο αυτό μας προσφέρει ανακούφιση και ηρεμία. Με τον ίδιο τρόπο, το βρέφος και η μητέρα, μέσα από την διαπροσωπική, μή-λεκτική τους σχέση επικοινωνούν σκέψεις και συναισθήματα και κατανοούν ανάγκες. Η καλή ποιότητα αυτής της επικοινωνίας, είναι σημαντική για την συναισθηματική και γνωστική ανάπτυξη του ανθρώπου", λέει στο enet.gr η μουσικός - μουσικοθεραπεύτρια Ελισάβετ Γεωργιάδη, πρόεδρος του φιλανθρωπικού σωματείου Μουσική Κίνηση.

Το σωματείο σε συνεργασία με την Παιδοψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών βοηθούν βρέφη και μικρά παιδιά ηλικίας 0-6 ετών των οποίων η ομαλή γνωστική, σωματική και συναισθηματική ανάπτυξη βρίσκεται σε κίνδυνο εξαιτίας οργανικών, οικογενειακών, κοινωνικών, οικονομικών ή άλλων. "Η παραπομπή των παιδιών, όπως και των γονέων (οι οποίοι συμμετέχουν σε ειδικά προγράμματα ομαδικής ή ατομικής ψυχοθεραπείας ή συμβουλευτικής ή σε εκπαιδευτικά προγράμματα) γίνεται από την ομάδα του Ιατρείου. Βασική επιδίωξη, είναι και η συναισθηματική στήριξη των γονέων, ειδικά εκείνων που είναι νέοι, και έρχονται για πρώτη φορά αντιμέτωποι με το πρόβλημα του παιδιού τους", προσθέτει.

"Η Μουσική Κίνηση έχει σαν στόχο να φέρει σε επαφή με την μουσική βρέφη και μικρά παιδιά που στερούνται φυσικής και συναισθηματικής φροντίδας για οποιοδήποτε λόγο. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, τα παιδιά οδηγούνται στην παραίτηση, την κατάθλιψη, την απομόνωση ή την επιθετικότητα. Αισθάνονται αδύναμα να εκπληρώσουν τα όνειρά τους, να αξιοποιήσουν τις ικανότητές τους και να προσφέρουν στον εαυτό τους και στους άλλους". Η μουσικοθεραπεία δίνει στα παιδιά αυτά την δυνατότητα να αποκτήσουν ένα φίλο - την μουσική - και έναν πιστό σύντροφο, καθοδηγητή - τον θεραπευτή.

Τι είναι όμως η μουσικοθεραπεία;

"Είναι η ειδική χρήση της μουσικής για θεραπευτικούς σκοπούς. Μέσα στην αίθουσα της μουσικής υπάρχει ποικιλία οργάνων, κρουστών και άλλων. Η μουσική δημιουργείται εδώ και τώρα, στα πλαίσια μίας μουσικής σχέσης με τον ασθενή, ανάλογα με τις θεραπευτικές ανάγκες. Μέσα από την ανάπτυξη της μουσικής τους σχέσης, επιδιώκεται η φυσική, πνευματική, συναισθηματική και κοινωνική βελτίωση ή θεραπεία του ασθενή. Στην αυτοσχεδιαστική μουσικοθεραπεία, χρησιμοποιούμε κλινικά ιδωμένες αυτοσχεδιαστικές τεχνικές που αποβλέπουν στην αλληλεπίδραση και τη διαπροσωπικότητα, προκειμένου να επιτύχουμε τους στόχους μας".

"Στη μουσικοθεραπεία" - εξηγεί η Ελ. Γεωργιάδη - "η μουσική χρησιμοποιείται ως μέσο σύνδεσης με τον πνευματικό και ψυχικό κόσμο του παιδιού, που για οποιοδήποτε λόγο αποφεύγει τη δημιουργική επαφή με το περιβάλλον, τους ανθρώπους και τα αντικείμενα. Η μουσική αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον, επιδρά στα συναισθήματα και αποτελεί ένα ερέθισμα για συναισθηματική επικοινωνία. Αυτού του είδους η επαφή μπορεί να βοηθήσει παιδιά με συναισθηματικά, γνωστικά , φυσικά ή αισθητηριακά προβλήματα, ενεργοποιώντας σε βάθος την συνείδηση, τα κίνητρα της συμπεριφοράς, και τα συναισθήματα. Ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά το παιδί στα μουσικά ερεθίσματα, αποκτά προσωπικό και διαπροσωπικό νόημα. Μέσα από την ανάπτυξη της σχέσης με τον θεραπευτή και την δυνατότητα για αυτορύθμιση που προσφέρει η μουσική, το παιδί με αυτισμό μπορεί να αισθανθεί ασφάλεια και ελευθερία. Η μουσικοθεραπεία προσφέρει στο παιδί ένα πλαίσιο για να αισθανθεί μέσα σε μία σχέση. Έτσι, το παιδί εξοικειώνεται στην επικοινωνία και την συνδιαλλαγή, νιώθει λιγότερο μόνο, και ενεργοποιούνται οι όποιες δυνατότητες για περαιτέρω επικοινωνιακά βήματα.

Ειδικότερα παρατηρείται:

1) Αύξηση του χρόνου βλεμματικής επαφής.

2) Μείωση των στερεοτυπιών.

3) Οριοθέτηση, συνείδηση του εαυτού.

4) Ανάπτυξη της ικανότητας για turn-taking. Γνωστική ανάπτυξη.

5)Μείωση προβλημάτων συμπεριφοράς (ενούρηση, επιθετικότητα, αυτοτραυματισμός, κλπ).

6) Ανάπτυξη της επικοινωνίας (σκοπιμότητα, κοινή προσοχή, πρωτοβουλία, μίμηση και παραλλαγή)

7) Αύξηση του χρόνου ελεύθερης επικοινωνίας και κοινωνικών ανταλλαγών. Μεγαλύτερη αντοχή στην παρουσία του άλλου.

8) Επίσης, επιδιώκεται η ενθάρρυνση του πειραματισμού με την φωνή μέσα από παιδικά τραγούδια, και ανάπτυξης του λόγου".

Συντάκτης: ΝΤΑΝΙ ΒΕΡΓΟΥ για την Ελευθεροτυπία